tag:blogger.com,1999:blog-73935199440742156032023-11-15T07:04:49.018-08:00วิธีการปลูกข้าวAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/11133229865618928004noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-7393519944074215603.post-46391277038677940652013-02-20T03:21:00.001-08:002013-02-20T03:21:12.703-08:00การเก็บเกี่ยวข้าวเมื่อ<wbr></wbr><a href="http://web.ku.ac.th/nk40/nk/data/03/lab1k22.htm">ดอก<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr><wbr></wbr></a>ได้<wbr></wbr>บาน<wbr></wbr>และ<wbr></wbr>มี<wbr></wbr>การ<wbr></wbr>ผสม<wbr></wbr>เกสร<wbr></wbr>แล้ว<wbr></wbr>หนึ่ง<wbr></wbr>สัปดาห์ ภาย<wbr></wbr>ใน<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>ห่อ<wbr></wbr>หุ้ม<wbr></wbr>ด้วย lemma และ palea ก็<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>เริ่ม<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>แป้ง<wbr></wbr>เหลว<wbr></wbr>สี<wbr></wbr>ขาว ใน<wbr></wbr>สัปดาห์<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>สอง<wbr></wbr>แป้ง<wbr></wbr>เหลว<wbr></wbr>นั้น<wbr></wbr>ก็<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>แห้ง<wbr></wbr>กลาย<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>แป้ง<wbr></wbr>ค่อน<wbr></wbr>ข้าง<wbr></wbr>แข็ง และ<wbr></wbr>ใน<wbr></wbr>สัปดาห์<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>สาม<wbr></wbr>แป้ง<wbr></wbr>ก็<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>แข็ง<wbr></wbr>ตัว<wbr></wbr>มาก<wbr></wbr>ยิ่ง<wbr></wbr>ขึ้น<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr><a href="http://web.ku.ac.th/nk40/nk/data/03/lab1k2.htm">รูป<wbr></wbr>ร่าง<wbr></wbr>ของ<wbr></wbr>เมล็ด<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>กล้อง</a> แต่<wbr></wbr>มัน<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>แก่<wbr></wbr>เก็บ<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>ได้ <wbr></wbr>ใน<wbr></wbr>สัปดาห์<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>สี่<wbr></wbr>นับ<wbr></wbr>จาก<wbr></wbr>วัน<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>ผสม<wbr></wbr>เกสร จึง<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>เชื่อ<wbr></wbr>ถือ<wbr></wbr>ได้<wbr></wbr>ว่า <a href="http://web.ku.ac.th/nk40/nk/data/03/lab1k21.htm">เมล็ด<wbr></wbr>ข้าว</a><wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>แก่<wbr></wbr>พร้อม<wbr></wbr>เก็บ<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>ได้<wbr></wbr>หลัง<wbr></wbr>จาก<wbr></wbr>ออก<wbr></wbr>ดอก<wbr></wbr>แล้ว<wbr></wbr>ประมาณ 28-30 วัน ชาว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>ใน<wbr></wbr>ภาค<wbr></wbr>เหนือ ภาค<wbr></wbr>ตะวัน<wbr></wbr>ออก<wbr></wbr>เฉียง<wbr></wbr>เหนือ และ<wbr></wbr>ภาค<wbr></wbr>กลาง ใช้<wbr></wbr>เคียว<wbr></wbr>สำหรับ<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>ที<wbr></wbr>ละ<wbr></wbr>หลาย ๆ รวง ส่วน<wbr></wbr>ชาว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>ใน<wbr></wbr>ภาค<wbr></wbr>ใต้<wbr></wbr>ใช้<wbr></wbr>แกระ<wbr></wbr>สำหรับ<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>ที<wbr></wbr>ละ<wbr></wbr>รวง เคียว<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>ใช้<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>มี<wbr></wbr>อยู่ ๒ ชนิด ได้<wbr></wbr>แก่ เคียว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>สวน และ<wbr></wbr>เคียว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>เมือง เคียว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>สวน<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>เคียว<wbr></wbr>วง<wbr></wbr>กว้าง ใช้<wbr></wbr>สำหรับ<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>สวน<wbr></wbr>ซึ่ง<wbr></wbr>ได้<wbr></wbr>ปลูก<wbr></wbr>ไว้<wbr></wbr>แบบ<wbr></wbr>ปัก<wbr></wbr>ดำ แต่<wbr></wbr>ถ้า<wbr></wbr>ผู้<wbr></wbr>ใช้<wbr></wbr>มี<wbr></wbr>ความ<wbr></wbr>ชำนาญ<wbr></wbr>ก็<wbr></wbr>อาจ<wbr></wbr>เอา<wbr></wbr>ไป<wbr></wbr>ใช้<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>เมือง<wbr></wbr>ก็<wbr></wbr>ได้ ส่วน<wbr></wbr>เคียว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>เมือง<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>เคียว<wbr></wbr>วง<wbr></wbr>แคบ<wbr></wbr>และ<wbr></wbr>มี<wbr></wbr>ด้าม<wbr></wbr>ยาว<wbr></wbr>กว่า<wbr></wbr>เคียว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>สวน เคียว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>เมือง<wbr></wbr>ใช้<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>เมือง ซึ่ง<wbr></wbr>ได้<wbr></wbr>ปลูก<wbr></wbr>ไว้<wbr></wbr>แบบ<wbr></wbr>หว่าน ข้าว<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>ด้วย<wbr></wbr>เคียว<wbr></wbr>ไม่<wbr></wbr>จำ<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>มี<wbr></wbr>คอ<wbr></wbr>รวง<wbr></wbr>ยาว เพราะ<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>มา<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>ถูก<wbr></wbr>รวบ<wbr></wbr>มัด<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>กำ ๆ ส่วน<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>ด้วย<wbr></wbr>แกระ<wbr></wbr>จำ<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>มี<wbr></wbr>คอ<wbr></wbr>รวง<wbr></wbr>ยาว เพราะ<wbr></wbr>ชาว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>เฉพาะ<wbr></wbr>รวง<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>ละ<wbr></wbr>รวง<wbr></wbr>แล้ว<wbr></wbr>มัด<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>กำ ๆ <br />
<img align="right" hspace="20" src="http://web.ku.ac.th/nk40/nk/data/03/nrice3_7.jpg" vspace="10" /><br />
<img align="left" hspace="20" src="http://web.ku.ac.th/nk40/nk/data/03/nrice3_6.jpg" vspace="10" />ข้าว<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>ด้วย<wbr></wbr>แกระ<wbr></wbr>ชาว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>เก็บ<wbr></wbr>ไว้<wbr></wbr>ใน<wbr></wbr>ยุ้ง<wbr></wbr>ฉาง<wbr></wbr>ซึ่ง<wbr></wbr>โปร่ง มี<wbr></wbr>อากาศ<wbr></wbr>ถ่าย<wbr></wbr>เท<wbr></wbr>ได้<wbr></wbr>สะดวก และ<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>ทำ<wbr></wbr>การ<wbr></wbr>นวด<wbr></wbr>เมื่อ<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>การ<wbr></wbr>ขาย หรือ<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>การ<wbr></wbr>สี<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>ข้าวสาร ข้าว<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>ด้วย<wbr></wbr>เคียว<wbr></wbr>ซึ่ง<wbr></wbr>ปลูก<wbr></wbr>ไว้<wbr></wbr>แบบ<wbr></wbr>ปัก<wbr></wbr>ดำ ชาว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>ทิ้ง<wbr></wbr>ไว้<wbr></wbr>ใน<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>จน<wbr></wbr>หมด<wbr></wbr>ซัง เพื่อ<wbr></wbr>ตาก<wbr></wbr>แดด<wbr></wbr>ให้<wbr></wbr>แห้ง<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>เวลา ๓-๕ วัน สำหรับ<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>ปลูก<wbr></wbr>แบบ<wbr></wbr>หว่าน<wbr></wbr>พื้น<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>แห้ง<wbr></wbr>ใน<wbr></wbr>ระยะ<wbr></wbr>เก็บ<wbr></wbr>เกี่ยว ข้าว<wbr></wbr>จึง<wbr></wbr>แห้ง<wbr></wbr>ก่อน<wbr></wbr>เก็บ<wbr></wbr>เกี่ยว ข้าว<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>เกี่ยว<wbr></wbr>แล้ว<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>กอง<wbr></wbr>ทิ้ง<wbr></wbr>ไว้<wbr></wbr>บน<wbr></wbr>พื้น<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>รูป<wbr></wbr>ต่าง ๆ กัน<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>เวลา ๕-๗ วัน เช่น รูป<wbr></wbr>สาม<wbr></wbr>เหลี่ยม แล้ว<wbr></wbr>จึง<wbr></wbr>ขน<wbr></wbr>มา<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>ลาน<wbr></wbr>สำหรับ<wbr></wbr>นวด ข้าว<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>นวด<wbr></wbr>แล้ว<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>ถูก<wbr></wbr>ขน<wbr></wbr>ย้าย<wbr></wbr>ไป<wbr></wbr>เก็บ<wbr></wbr>ไว้<wbr></wbr>ใน<wbr></wbr>ยุ้ง<wbr></wbr>ฉาง หรือ<wbr></wbr>ส่ง<wbr></wbr>ไป<wbr></wbr>ขาย<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>โรง<wbr></wbr>สี<wbr></wbr>ทัน<wbr></wbr>ที<wbr></wbr>ก็<wbr></wbr>ได้Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11133229865618928004noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7393519944074215603.post-68080451176023956072013-02-20T03:14:00.000-08:002013-02-20T03:14:07.808-08:00การดูแลรักษาต้นข้าวในระหว่าง<wbr></wbr>การ<wbr></wbr>เจริญ<wbr></wbr>เติบ<wbr></wbr>โต<wbr></wbr>ของ<wbr></wbr><a href="http://web.ku.ac.th/nk40/nk/data/03/lab1k42.htm">ต้น<wbr></wbr>ข้าว</a> ตั้ง<wbr></wbr>แต่<wbr></wbr>การ<wbr></wbr>หยอด<wbr></wbr>เมล็ด การ<wbr></wbr>หว่าน<wbr></wbr>เมล็ด การ<wbr></wbr>ปัก<wbr></wbr>ดำ ต้น<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>การ<wbr></wbr>น้ำ<wbr></wbr>และ<wbr></wbr>ปุ๋ย<wbr></wbr>สำหรับ<wbr></wbr>การ<wbr></wbr>เจริญ<wbr></wbr>เติบ<wbr></wbr>โต ใน<wbr></wbr>ระยะ<wbr></wbr>นี้<wbr></wbr>ต้น<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>อาจ<wbr></wbr>ถูก<wbr></wbr>โรค<wbr></wbr>และ<wbr></wbr>แมลง<wbr></wbr>ศัตรู<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>หลาย<wbr></wbr>ชนิด<wbr></wbr>เข้า<wbr></wbr>มา<wbr></wbr>ทำลาย<wbr></wbr>ต้น<wbr></wbr>ข้าว โดย<wbr></wbr>ทำ<wbr></wbr>ให้<wbr></wbr>ต้น<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>แห้ง<wbr></wbr>ตาย หรือ<wbr></wbr>ผล<wbr></wbr>ผลิต<wbr></wbr>ต่ำ<wbr></wbr>และ<wbr></wbr>คุณภาพ<wbr></wbr>เมล็ด<wbr></wbr>ไม่<wbr></wbr>ได้<wbr></wbr>มาตร<wbr></wbr>ฐาน เพราะ<wbr></wbr>ฉะนั้น<wbr></wbr>นอก<wbr></wbr>จาก<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>มี<wbr></wbr>วิธี<wbr></wbr>การ<wbr></wbr>ปลูก<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>ดี<wbr></wbr>แล้ว จะ<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>มี<wbr></wbr><a href="http://web.ku.ac.th/nk40/nk/data/03/lab1k4.htm">วิธี<wbr></wbr>การ<wbr></wbr>ดู<wbr></wbr>แล<wbr></wbr>รักษา</a><wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>ดี<wbr></wbr>อีก<wbr></wbr>ด้วย ผู้<wbr></wbr>ปลูก<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>หมั่น<wbr></wbr>ออก<wbr></wbr>ไป<wbr></wbr>ตรวจ<wbr></wbr>ดู<wbr></wbr>ต้น<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>ปลูก<wbr></wbr>ไว้<wbr></wbr>เสมอ ๆ ใน<wbr></wbr>แปลง<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>ปลูก<wbr></wbr>ข้าว<wbr></wbr>ไร่ จะ<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>มี<wbr></wbr>การ<wbr></wbr>กำจัด<wbr></wbr>วัช<wbr></wbr>พืช ใส่<wbr></wbr>ปุ๋ย และ<wbr></wbr>พ่น<wbr></wbr>ยา<wbr></wbr>เคมี<wbr></wbr>เพื่อ<wbr></wbr>ป้อง<wbr></wbr>กัน<wbr></wbr>และ<wbr></wbr>กำจัด<wbr></wbr>โรค<wbr></wbr>แมลง<wbr></wbr>ศัตรู<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>อาจ<wbr></wbr>เกิด<wbr></wbr>ระบาด<wbr></wbr>ขึ้น<wbr></wbr>ได้ ใน<wbr></wbr>แปลง<wbr></wbr>กล้า<wbr></wbr>และ<wbr></wbr>แปลง<wbr></wbr>ปัก<wbr></wbr>ดำ จะ<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>มี<wbr></wbr>การ<wbr></wbr>ใส่<wbr></wbr>ปุ๋ย มี<wbr></wbr>น้ำ<wbr></wbr>เพียง<wbr></wbr>พอกับความ<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>การ<wbr></wbr>ของ<wbr></wbr>ต้น<wbr></wbr>ข้าว และ<wbr></wbr>พ่น<wbr></wbr>ยา<wbr></wbr>เคมี<wbr></wbr>ป้อง<wbr></wbr>กัน<wbr></wbr>กำจัด<wbr></wbr>โรค<wbr></wbr>แมลง<wbr></wbr>ศัตรู<wbr></wbr>ข้าว นอก<wbr></wbr>จาก<wbr></wbr>นี้<wbr></wbr>ชาว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>หมั่น<wbr></wbr>กำจัด<wbr></wbr>วัช<wbr></wbr>พืช<wbr></wbr>ใน<wbr></wbr>แปลง<wbr></wbr>ปัก<wbr></wbr>ดำ<wbr></wbr>อีก<wbr></wbr>ด้วย เพราะ<wbr></wbr>วัชพืช<wbr></wbr>เป็น<wbr></wbr>ตัว<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>แย่งปุ๋ย<wbr></wbr>ไป<wbr></wbr>จาก<wbr></wbr>ต้น<wbr></wbr>ข้าว ใน<wbr></wbr>พื้น<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>หว่าน ชาว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>กำจัด<wbr></wbr>วัช<wbr></wbr>พืช<wbr></wbr>โดย<wbr></wbr>ใช้<wbr></wbr>สาร<wbr></wbr>เคมี<wbr></wbr>พ่น หรือ<wbr></wbr>ใช้<wbr></wbr>แรง<wbr></wbr>คน<wbr></wbr>ถอน<wbr></wbr>ทิ้ง<wbr></wbr>ไป<wbr></wbr>ก็<wbr></wbr>ได้ นอก<wbr></wbr>จาก<wbr></wbr>นี้<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>ต้อง<wbr></wbr>พ่น<wbr></wbr>สาร<wbr></wbr>เคมี<wbr></wbr>เพื่อ<wbr></wbr>ป้อง<wbr></wbr>กัน<wbr></wbr>กำจัด<wbr></wbr>โรค<wbr></wbr>และ<wbr></wbr>แมลง<wbr></wbr>อีก<wbr></wbr>ด้วย เนื่อง<wbr></wbr>จาก<wbr></wbr>พื้น<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>หว่าน<wbr></wbr>มัก<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>มี<wbr></wbr>ระดับ<wbr></wbr>น้ำ<wbr></wbr>ลึก<wbr></wbr>กว่า<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>ดำ ฉะนั้น ชาว<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>ควร<wbr></wbr>ใส่<wbr></wbr>ปุ๋ย<wbr></wbr>ก่อน<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>น้ำ<wbr></wbr>จะ<wbr></wbr>ลึก ยก<wbr></wbr>เว้น<wbr></wbr>ใน<wbr></wbr>พื้น<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>ที่<wbr></wbr>น้ำ<wbr></wbr>ไม่<wbr></wbr>ลึก<wbr></wbr>มาก ก็<wbr></wbr>ให้<wbr></wbr>ใส่<wbr></wbr>ปุ๋ย<wbr></wbr>แบบ<wbr></wbr>นา<wbr></wbr>ดำ<wbr></wbr>ทั่ว ๆ ไป<br />
<table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="2">
<tbody>
<tr><td align="center"><br /></td></tr>
<tr><td align="center"><img alt="โยนกล้า" height="250" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_2.jpg" width="500" /></td></tr>
</tbody>
</table>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11133229865618928004noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7393519944074215603.post-18483800380197033402013-02-20T02:48:00.002-08:002013-02-20T02:48:30.251-08:00การปลูกข้าวโดยวิธีการโยนข้าว<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="10" style="width: 770px;"><tbody>
<tr><td align="center" valign="top"><img alt="โยนกล้า" height="375" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_12.jpg" width="500" /></td></tr>
</tbody></table>
การพัฒนาการทำนา โดยใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสมได้อย่างเหมาะสม ทำให้การทำนาในเขตชลประทานได้ผลผลิตสูงกว่าในเขตนาน้ำฝนของประเทศ และสามารถผลิตข้าวได้มากกว่าปีละ 1 ครั้ง เกษตรกรส่วนใหญ่นิยมปลูกข้าวโดยวิธีการหว่านน้ำตม ใช้พันธุ์ข้าวไม่ไวต่อช่วงแสง อายุสั้น เก็บเกี่ยวข้าวด้วยเครื่องเกี่ยวนวด ดยเฉพาะพื้นที่นาชลประทานในภาคกลาง ใช้อัตราเมล็ดพันธุ์สูง ซึ่งปัจจุบันราคาเมล็ดพันธุ์กิโลกรัมละ 20-23 บาท และเมล็ดพันธุ์ดีก็ไม่เพียงพอต่อความต้องการ นอกจากนี้การทำนาอย่างต่อเนื่องไม่ว่าจะเป็น 2 ปี 5 ครั้ง หรือ ปีละ 3 ครั้ง ย่อมส่งผลกระทบถึงสภาพแวดล้อม เช่น ปัจจุบันการทำนาในภาคกลางประสบกับ <span class="red"><strong>ปัญหาข้าววัชพืช </strong></span>ระบาดอย่างรุนแรง เกษตรกรที่ทำนาแบบหว่านน้ำตม ส่วนหนึ่งเปลี่ยนวิธีการทำนาเป็นการปักดำด้วยเครื่องปักดำเพื่อควบคุมปริมาณข้าววัชพืช ปัญหาที่ตามมาก็คือ เกษตรกรส่วนใหญ่ไม่สามารถเตรียมดินให้เหมาะสมกับการทำงานของเครื่องปักดำได้ และอัตราค่าปักดำค่อนข้างสูงคือ ไร่ละ 1,100-1,200 บาท (รวมเมล็ดพันธุ์ข้าว)<span class="orange"> วิธีการปลูกข้าวแบบโยนกล้า </span>เป็นการทำนาแบบใหม่ที่สามารถนำมาใช้แทนการปักดำด้วยเครื่องได้<span class="red"><strong><br /><br /><span class="u">แนะนำให้เป็นทางเลือกในพื้นที่</span><br /> 1. พื้นที่ปัญหาข้าววัชพืชมาก<br /> 2. ผลิตในศูนย์ข้าวชุมชนหรือไว้ใช้เองได้<br /> 3. ผลิตข้าวอินทรีย์ เพื่อควบคุมข้าววัชพืช<br /> 4. ประหยัดเมล็ดพันธุ์<br /><br /> เนื่องจากมีค่าใช้จ่ายที่ต่ำกว่าแต่ได้ผลผลิตไม่ตกต่างจากการปักดำด้วยเครื่องหรือการหว่านน้ำตม แต่สามารถควบคุมวัชพืช โดยเฉพาะข้าววัชพืช ที่กำลังระบาดอย่างรุนแรงในหลายพื้นที่ในภาคกลาง<br /><br /><span class="u">ตาราง 1</span> เปรียบเทียบต้นทุน (บาท/ไร่) ของการปลูกข้าวปทุมธาน ี1 ด้วยวิธีการปลูกแบบต่างๆ <br />(ไม่รวมค่าสารเคมีป้องกันกำจัดโรค แมลง และน้ำมันสูบน้ำเข้านา) /<span class="orange">ปรับปรุงจาก นิตยาและคณะ, (2549)</span><br /></strong></span><br />
<strong><table align="center" bgcolor="#cccccc" cellpadding="3" cellspacing="1" style="width: 600px;"><colgroup><col span="4" width="178"></col><tbody>
<tr height="17"><td align="center" height="17" width="178"><strong>ขั้นตอนการทำนา </strong></td><td align="center" width="178"><strong>หว่านน้ำตม </strong></td><td align="center" width="178"><strong>นาดำ </strong></td><td align="center" width="178"><strong>โยนกล้า </strong></td></tr>
<tr height="17"><td bgcolor="#ffffff" height="17" width="178">1. เตรียมดิน </td><td bgcolor="#ffffff" width="178">610</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">610</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">610</td></tr>
<tr height="17"><td bgcolor="#ffffff" height="17" width="178">2. เมล็ดพันธุ์ </td><td bgcolor="#ffffff" width="178">345</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">138</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">92</td></tr>
<tr height="17"><td bgcolor="#ffffff" height="17" width="178">3. ตกกล้า </td><td bgcolor="#ffffff" width="178">- </td><td bgcolor="#ffffff" width="178">300</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">300</td></tr>
<tr height="17"><td bgcolor="#ffffff" height="17" width="178">4. หว่าน (ปักดำ โยนกล้า) </td><td bgcolor="#ffffff" width="178">40</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">672</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">50</td></tr>
<tr height="17"><td bgcolor="#ffffff" height="17" width="178">5. ปุ๋ย </td><td bgcolor="#ffffff" width="178">948</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">948</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">948</td></tr>
<tr height="17"><td bgcolor="#ffffff" height="17" width="178">6.สารเคมีคุมวัชพืช </td><td bgcolor="#ffffff" width="178">200</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">- </td><td bgcolor="#ffffff" width="178">- </td></tr>
<tr height="17"><td bgcolor="#ffffff" height="17" width="178">7. เก็บเกี่ยว </td><td bgcolor="#ffffff" width="178">600</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">600</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">600</td></tr>
<tr height="17"><td bgcolor="#ffffff" height="17" width="178">8. รวมต้นทุน </td><td bgcolor="#ffffff" width="178">2,743</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">3,268</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">2,600</td></tr>
<tr height="17"><td bgcolor="#ffffff" height="17" width="178">9. ผลผลิต </td><td bgcolor="#ffffff" width="178">775</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">875</td><td bgcolor="#ffffff" width="178">880</td></tr>
</tbody></colgroup></table>
<br /><span class="u"><strong>การตกกล้า</strong></span> <br /> ตกกล้าในกระบะเพาะกล้าที่มีลักษณะเป็นหลุม ตามลำดับดังนี้<br />
<table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="2"><tbody>
<tr><td align="center"><img alt="โยนกล้า" height="333" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_8.jpg" width="500" /></td></tr>
<tr><td align="center">1. ใส่ดินในหลุมประมาณ ครึ่งหนึ่งของหลุม</td></tr>
<tr><td align="center"><img alt="โยนกล้า" height="333" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_9.jpg" width="500" /></td></tr>
<tr><td align="center">2. หว่านเมล็ดข้างงอกลงในหลุมโดยใช้อัตรา 3-4 กก./ 60-70 ถาด/ไร่ </td></tr>
<tr><td align="center"><img alt="โยนกล้า" height="333" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_10.jpg" width="500" /></td></tr>
<tr><td align="center">3. ใส่ดินปิดเมล็ดพันธุ์ข้าว ระวังอย่าให้ดินล้นออกมานอกหลุม<br /> เพราะจะทำให้รากข้าวที่งอกออกมาพันกัน เวลาหว่านต้นข้าวจะไม่กระจายตัว</td></tr>
<tr><td align="center"><img alt="โยนกล้า" height="250" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_1.jpg" width="500" /></td></tr>
<tr><td align="center">4. หาวัสดุ เช่นกระสอบป่าน คลุมถาดเพาะ เพื่อเวลารดน้ำจะได้ไม่กระเด็น<br /> รดน้ำเช้า เย็น ประมาณ 3-4 วัน ต้นข้าวจะงอกทะลุกระสอบป่าน ให้เอากระสอบป่านออก แล้วรดน้ำต่อไป จนกล้าอายุ 15 วัน</td></tr>
<tr><td align="center"><img alt="โยนกล้า" height="250" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_2.jpg" width="500" /></td></tr>
<tr><td align="center">5. นำกล้าที่ได้ไปหว่านในแปลงที่เตรียมไว้ ให้สม่ำเสมอ การตกกล้า 1 คน สามารถตกได้ 2 ไร่ (140 กระบะ) /วัน</td></tr>
</tbody></table>
<br /><strong class="u">การเตรียมแปลง</strong><br /> <span class="u">ไถดะ</span>ครั้งที่ 1 หลังเก็บเกี่ยวข้าวปล่อยแปลงให้แห้งประมาณ 15-30 วัน แล้วปล่อยน้ำเข้าพอให้ดินชุ่มประมาณ 5-10 วัน เพื่อให้วัชพืชและเมล็ดข้าวที่ร่วงหล่นในดินงอกขึ้นมาเป็นต้นอ่อนเสียก่อนจึงไถดะครั้งที่<br /><br /> <span class="u">ไถแปร</span> หลังจากการไถดะครั้งที่ 1 แล้ว ปล่อยทิ้งไว้ 10-15 วันโดยรักษาระดับน้ำเพียงแค่ดินชุ่ม เพื่อให้เมล็ดวัชพืชและเมล็ดข้าวที่หลงเหลืออยู่งอกขึ้นมาอีกแล้วจึงไถแปร<br /><br /> <span class="u">คราดหรือทุบ</span> หลังจากการไถแปรครั้งที่ 2 แล้ว ปล่อยทิ้งไว้ 10-15 วันโดยรักษาระดับน้ำเพียงแค่ดินชุ่ม เพื่อให้เมล็ดวัชพืชและเมล็ดข้าวที่หลงเหลืออยู่งอกขึ้นมาอีกแล้วคราดหรือทุบจะช่วยทำลายวัชพืชได้มาก หรือหลังจากไถดะ ไถแปรและคราดเสร็จแล้วเอาน้ำขังแช่ไว้ประมาณ 3 สัปดาห์ เพื่อให้ลูกหญ้าที่เป็นวัชพืชน้ำ เช่น ผักตบ ขาเขียด ทรงกระเทียม ผักปอดและพวกกกเล็ก เป็นต้น งอกขึ้นเสียก่อน เพราะเมล็ดวัชพืชปกติจะงอกภายใน 5-7 วันหลังจากน้ำนิ่งโดยเฉพาะนาที่น้ำใส เมื่อลูกหญ้าขึ้นแล้วจึงคราดให้ละเอียดอีกครั้งหนึ่ง ลูกหญ้าก็จะหลุดลอยไปติดคันนาทางใต้ลม ก็จะสามารถช้อนออกได้หมด เป็นการทำลายวัชพืชวิธีหนึ่ง <br /><br /> <span class="u">สำหรับผู้ที่ใช้ลูกทุบหรืออีขลุก</span> ย่ำฟางข้าวให้จมลงในดินแทนการไถ หลังจากย่ำแล้วควรจะเอาน้ำแช่ไว้ให้ฟางเน่าเปื่อยจนหมดความร้อนเสียก่อนอย่างน้อย 3 สัปดาห์แล้วจึงย่ำใหม่ เพราะแก๊สที่เกิดจากการเน่าเปื่อยของฟางจะเป็นอันตรายต่อต้นข้าวจะทำให้รากข้าวดำไม่สามารถจะหาอาหารได้ <br /><br /> <span class="u">ระบายน้ำออกเพื่อปรับเทือก</span> ปรับพื้นที่ให้สม่ำเสมอ เมื่อคราดแล้วจึงระบายน้ำออกและปรับเทือกให้สม่ำเสมอ กระทำได้ด้วยการใช้น้ำในนาเป็นเครื่องวัด โดยให้น้ำในนามีระดับเพียงตื้นๆ ขนาดเพียงท่วมหลังปูก็จะเห็นว่าพื้นที่นาราบเรียบเพียงใดอย่างชัดเจน เมื่อเห็นว่าส่วนใดยังไม่สม่ำเสมอก็ควรจะปรับเสียใหม่ การปรับพื้นที่นาหรือปรับเทือกให้สม่ำเสมอจะทำให้ควบคุมน้ำได้สะดวก<br /><br /> <span class="u">การโยนกล้า</span> ให้มีน้ำในแปลงประมาณ 1 ซม. นำกระบะกล้าข้าวที่มีอายุ 15 วัน ไปวางรายในแปลงที่เตรียมไว้ให้กระจายสม่ำเสมอ อัตรา 60-70 กระบะต่อไร่ จากนั้นคนที่จะโยนกล้าจะหยิบกระบะกล้ามาวางพาดบนแขน แล้วใช้มือหยิบกล้าข้าวหว่านหรือโยนในแปลง โดยโยนให้สูงกว่าศรีษะ ต้นกล้าจะพุ่งลงโดยใช้ส่วนรากที่มีดินติดอยู่ลงดินก่อน การหว่านกล้า 1 คน สามารถหว่านได้วันละ 4- 5 ไร่<br />
<table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="3"><tbody>
<tr><td align="center"><img alt="images" height="144" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_3.jpg" width="240" /><br />จับต้นกล้า 5 - 15 หลุม </td><td align="center"><img alt="images" height="144" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_4.jpg" width="240" /><br /> โยนตวัดมือขี้นหนือศีรษะ ต้นกล้าจะพุ่งดิ่งลง </td></tr>
<tr><td align="center" colspan="2"><img alt="images" height="144" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_11.jpg" width="240" /><br /> เกษตรกรช่วยกันโยนกล้า/หว่านต้นกล้า</td></tr>
</tbody></table>
<span class="u"> การดูแลรักษาระดับน้ำ</span> วันหว่านกล้าให้มีน้ำในแปลงประมาณ 1 ซม. (ท่วมหลังปู) หลังจากนั้นประมาณ 3 วัน ต้นข้าวตั้งตัวได้แล้ว สามารถเพิ่มระดับน้ำให้อยู่ที่ระดับครึ่งหนึ่งของต้นข้าว หรือประมาณ 5 ซม. เพื่อการควบคุมวัชพืช<br />
<table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="3"><tbody>
<tr><td align="center"><img alt="images" height="144" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_5.jpg" width="240" /><br /> ต้นกล้าหลังหว่าน 7 วัน </td><td align="center"><img alt="images" height="144" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_6.jpg" width="240" /><br /> การแตกกอของข้าวที่ปลูกด้วยวิธีการโยนกล้า </td></tr>
<tr><td align="center" colspan="2"><img alt="images" border="1" height="153" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_7.jpg" width="240" /></td></tr>
</tbody></table>
<span class="u">การเก็บเกี่ยว</span> เก็บเกี่ยวข้าวที่ระยะที่เหมาะสม คือหลังจากข้าวออกดอก (75 %) แล้ว 28-30 วัน จะมีความชื้นประมาณ 22 % กรณีไม่ถูกฝนช่วงเก็บเกี่ยว ซึ่งจะเกิดความสูญเสียทั้งด้านปริมาณและคุณภาพน้อยที่สุด จะทำให้ได้ข้าวที่มีน้ำหนักดีที่สุด มีการร่วงหล่นและสูญเสียขณะเก็บเกี่ยวน้อยที่สุด ผลผลิตมีคุณภาพดี ข้าวที่เก็บไว้สีเป็นข้าวมีคุณภาพการสีสูง ข้าวที่เก็บไว้เป็นเมล็ดพันธุ์สามารถเก็บรักษาไว้ได้นานอย่างน้อย 7-9 เดือน เสื่อมความงอกช้า <br />
<span class="u"><strong>ข้อได้เปรียบของวิธีการโยนกล้าเปรียบเทียบกับการปักดำและหว่านน้ำตม</strong></span> <br /> 1. แปลงที่มีลักษณะหล่มก็สามารถเตรียมแปลงเพื่อการหว่านต้นกล้าได้ แต่ไม่สามารถปลูกโดยวิธีการปักดำด้วยเครื่องปักดำได้ เนื่องจากเครื่องจะติดหล่ม <br /> 2. ใช้อัตราเมล็ดพันธุ์น้อยกว่าการหว่านน้ำตมและการปักดำ<br /> 3. สามารถควบคุมและลดปริมาณวัชพืชและข้าววัชพืชได้ดีกว่าการทำนาหว่านน้ำตม<br /> 4. ลดการสารเคมีในการป้องกันกำจัดศัตรูข้าวเมื่อเทียบกับการหว่านน้ำตม </strong>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11133229865618928004noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7393519944074215603.post-27533516060496716532013-01-22T23:15:00.001-08:002013-01-22T23:15:19.733-08:00วิธีการปลูกข้าว<span class="fontbold"><a href="http://www.blogger.com/null" name="การปลูกข้าวไร่"></a>การปลูกข้าวไร่ </span><br />
<br />
<div align="left">
<span style="font-family: Arial;"></span>หมายถึง
การปลูกข้าวบนที่ดอนและไม่มีน้ำขังในพื้นที่ปลูก ชนิดของข้าวที่ปลูก เรียกว่า
ข้าวไร่ พื้นที่ดอนส่วนมาก เช่น เชิงภูเขามักจะไม่มีระดับ คือ สูง ๆ ต่ำ ๆ
จึงไม่สามารถไถเตรียมดินและปรับระดับได้ง่าย ๆ เหมือนกับพื้นที่ราบ เพราะฉะนั้น
ชาวนามักจะปลูกแบบหยอด โดยขั้นแรกทำการตัดหญ้าและต้นไม้เล็กออก
ทำความสะอาดพื้นที่ที่จะปลูก แล้วใช้หลักไม้ปลายแหลมเจาะดินเป็นหลุมเล็กๆ ลึกประมาณ
๓-๔ เซนติเมตร ปากหลุมมีขนาดกว้างพอที่จะหยอดเมล็ดพันธุ์ข้าวลงไปได้ ๕-๑๐ เมล็ด
หลุมนี้มีระยะห่างกันประมาณ ๒๕ เซนติเมตร
จะต้องหยอดเมล็ดพันธุ์ทันทีหลังจากที่ได้เจาะหลุม
หลังจากหยอดเมล็ดพันธุ์แล้วจะใช้เท้ากลบดินปากหลุม
เมื่อฝนตกลงมาเมล็ดได้รับความชื้นก็จะงอกและเจริญเติบโตเป็นต้นข้าว
เนื่องจากที่ดอนไม่มีน้ำขังและไม่มีการชลประทาน
การปลูกข้าวไร่จึงต้องใช้น้ำฝนเพียงอย่างเดียว
พื้นดินที่ปลูกข้าวไร่จะแห้งและขาดน้ำทันทีเมื่อสิ้นฤดูฝน ดังนั้น
การปลูกข้าวไร่จะต้องใช้พันธุ์ที่มีอายุเบา โดยปลูกในต้นฤดูฝน
และแก่เก็บเกี่ยวได้ในปลายฤดูฝน การปลูกข้าวไร่ชาวนาจะต้องหมั่นกำจัดวัชพืช
เพราะที่ดอนมักจะมีวัชพืชมากกว่าที่ลุ่ม
เนื้อที่ที่ใช้ปลูกข้าวไร่ในประเทศไทยมีจำนวนน้อยและมีปลูกมากในภาคเหนือ ภาคใต้
และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคกลางปลูกข้าวไร่น้อยมาก <br /><img src="http://guru.sanook.com/picfront/sub/resize_1218B3P22B.JPG" /></div>
<div align="left">
<strong>เมล็ดพันธุ์ข้าวงอก พร้อมที่จะนำไปหว่านในแปลงกล้า</strong></div>
<div align="left">
<strong></strong> </div>
<div align="left">
<strong></strong> </div>
<div align="left">
<span class="fontbold"><a href="http://www.blogger.com/null" name="การปลูกข้าวนาดำ "></a>การปลูกข้าวนาดำ </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://guru.sanook.com/picfront/sub/resize_1218B3P23.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a> </div>
<div align="left">
<span style="font-family: Arial;"></span><strong>การปลูกข้าวในนาดำ
เรียกว่า การปักดำ ซึ่งวิธีการปลูกแบ่งออกได้เป็นสองตอน ตอนแรก ได้แก่
การตกกล้าในแปลงขนาดเล็ก และตอนที่สอง ได้แก่
การถอนต้นกล้าเอาไปปักดำในนาผืนใหญ่<br />๑) การเตรียมดิน</strong> ต้องทำการเตรียมดินให้ดีกว่าการปลูกข้าวไร่
โดยมีการไถดะ การไถแปร และการคราด ปกติการไถและคราดในนาดำมักจะใช้แรงวัว ควาย
หรือแทรกเตอร์ขนาดเล็ก ที่เรียกว่า ควายเหล็กหรือไถยนต์เดินตาม
ทั้งนี้เป็นเพราะพื้นที่นาดำนั้นได้มีคันนาแบ่งกั้นออกเป็นแปลงเล็ก ๆ ขนาด ๑-๒ ไร่
คันนามีไว้สำหรับกักเก็บน้ำหรือปล่อยน้ำทิ้งจากแปลงนา
นาดำจึงมีการบังคับระดับน้ำในนาได้บ้างพอสมควร ก่อนที่จะทำการไถ
ต้องรอให้ดินมีความชื้นพอที่จะไถได้เสียก่อน
ปกติจะต้องรอให้ฝนตกจนมีน้ำขังในผืนนาหรือไขน้ำเข้าไปในนาเพื่อทำให้ดินเปียก
การไถดะ หมายถึง การไถครั้งแรกเพื่อทำลายวัชพืชในนา และพลิกกลับหน้าดิน
แล้วปล่อยทิ้งไว้ประมาณ ๑ สัปดาห์ จึงทำการไถแปร ซึ่งหมายถึง
การไถเพื่อตัดกับรอยไถดะ ทำให้รอยไถดะแตกออกเป็นก้อนเล็ก ๆ</div>
<div align="left">
<img height="375" id="il_fi" src="http://kkn-rsc.ricethailand.go.th/rice/plant/parachute_/parachute_12.jpg" style="padding-bottom: 8px; padding-right: 8px; padding-top: 8px;" width="500" /><br />
</div>
<div align="left">
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0">
<tbody>
<tr>
<td class="fontblackmini"><strong>๒) การตกกล้า</strong> หมายถึง
การเอาเมล็ดไปหว่านให้งอกและเจริญเติบโตขึ้นมาเป็นต้นกล้าเพื่อเอาไปปักดำ
การตกกล้าสามารถทำได้หลายวิธีด้วยกัน เช่น การตกกล้าในดินเปียก
การตกกล้าในดินแห้งและการตกกล้าแบบดาปก<br /><strong><span style="font-family: Arial;"></span>การตกกล้าในดินเปียก</strong>
จะต้องเลือกหาพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์ของดินดีเป็นพิเศษ
สามารถป้องกันนกและหนูที่จะเข้าทำลายต้นกล้าได้เป็นอย่างดี
และมีน้ำพอเพียงกับความต้องการ การเตรียมดินก็มีการไถดะ
ไถแปรและคราดดังได้กล่าวมาแล้ว แต่ต้องยกเป็นแปลงสูงจากระดับน้ำในผืนนานั้นประมาณ ๓
เซนติเมตร ทั้งนี้ เพื่อไม่ให้เมล็ดที่หว่านลงไปจมน้ำและดินจนเปียกชุ่มอยู่เสมอ
ถ้าจะให้ดียิ่งขึ้นควรแบ่งแปลงนี้ ออกเป็นแปลงย่อยขนาดกว้าง ๕๐ เซนติเมตร และมี
ความยาวขนานไปกับทิศทางลม ระหว่างแปลงเว้นช่องว่างไว้สำหรับเดินประมาณ ๓๐ เซนติเมตร
ทั้งนี้เพื่อลดแรงระบาดของโรคที่จะเข้าไปทำลายต้นข้าว เช่น โรคไหม้<br />เมื่อต้นกล้ามีอายุครบ ๒๕-๓๐ วัน นับจากวันหว่าน
เมล็ดต้นกล้าก็จะมีขนาดโตพอที่จะถอนเอาไปปักดำได้
การตกกล้าแบบนี้เป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลายในการทำนาดำในประเทศไทย<br />
<br /><span style="font-family: Arial;"></span><strong>การตกกล้าในดินแห้ง</strong>
ในกรณีที่ชาวนาไม่มีน้ำเพียงพอสำหรับการตกกล้าในดินเปียก
ชาวนาอาจทำการตกกล้าบนที่ดอนซึ่งไม่มีน้ำขัง
โดยเอาเมล็ดพันธุ์ที่สมบูรณ์ซึ่งยังไม่ได้เพาะให้งอกไปโรยไว้ในแถวที่เปิดเป็นร่องเล็กๆ
ขนาดยาวประมาณ ๑ เมตร จำนวนหลายแถว แล้วกลบดินเพื่อป้องกันนกและหนู
หลังจากนั้นก็รดน้ำด้วยบัวรดน้ำวันละ ๒-๓ ครั้ง
เมล็ดจะงอกขึ้นมาเป็นต้นกล้าเหมือนกับการตกกล้าในดินเปียก ปกติใช้เมล็ดพันธุ์จำนวน
๗-๑๐ กรัม/แถวที่มีความยาว ๑ เมตรและแถวห่างกันประมาณ ๑๐ เซนติเมตร
หลังจากโรยเมล็ดและกลบดินแล้ว
ควรหว่านปุ๋ยพวกที่ให้ธาตุไนโตรเจนและฟอสฟอรัสในอัตราต่ำลงไปด้วย
การตกกล้าในดินแห้งจะไม่ทำให้ต้นกล้าที่มีอายุมากกว่า ๔๐ วันมีปล้องที่ลำต้น
เหมาะสำหรับการตกกล้าที่ต้องรอน้ำฝนสำหรับปักดำ<br />
<span style="font-family: Arial;"></span><strong>การตกกล้าแบบดาปก</strong>
การตกกล้าแบบนี้เป็นที่นิยมทำกันมากในประเทศฟิลิปปินส์
ขั้นแรกทำการเตรียมพื้นที่ดินและแปลงกล้า
ซึ่งเหมือนกับการตกกล้าในดินเปียกหรือจะเป็นที่ดอนเรียบก็ได้
แล้วใช้กาบของต้นกล้วยต่อกันเป็นกรอบรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดกว้าง ๑ เมตร
และยาวประมาณ ๑.๕ เมตร วางลงบนพื้นที่ที่ได้เตรียมไว้
ต่อจากนั้นเอาใบกล้วยที่ไม่มีก้านกลางวางเรียง เพื่อปูเป็นพื้นที่ในกรอบนั้น
ให้เอาด้านล่างของใบหงายขึ้น และไม่ให้มีรอยแตกของใบ
เพราะฉะนั้นใบกล้วยที่ปูพื้นนั้นจะต้องวางซ้อนกันเป็นทอด ๆ
แล้วเอาเมล็ดพันธุ์ที่สมบูรณ์ ซึ่งได้เพาะให้งอกแบบการตกกล้าในดินเปียก
โรยลงไปในกรอบที่เตรียมไว้นี้ โดยใช้เมล็ดพันธุ์หนัก ๓ กิโลกรัม/เนื้อที่ ๑
ตารางเมตร ดังนั้น เมล็ดพันธุ์ที่โรยลงไปในกรอบจะซ้อนกันเป็น ๒-๓ ชั้น
หลังจากโรยเมล็ดแล้ว จะต้องใช้บัวรดน้ำชนิดรูเล็กมาก รดลงในกรอบที่โรยเมล็ดนี้วันละ
๒-๓ ครั้ง ในที่สุดเมล็ดก็จะเจริญเติบโตขึ้นมาเป็นต้นกล้า ต้นกล้าแบบนี้อายุประมาณ
๑๐-๑๔ วัน ก็พร้อมที่ใช้ปักดำได้
การที่จะเอาต้นกล้าไปปักดำไม่จำเป็นต้องถอนต้นกล้าเหมือนกับวิธีอื่น ๆ
เพราะรากของต้นกล้าเกาะกันแน่น ระหว่างต้น และรากก็ไม่ได้ทะลุใบกล้วยลงไปในดิน
ฉะนั้น ชาวนาจึงทำการม้วนใบกล้วยแบบม้วนเสื่อโดยมีต้นกล้าอยู่ภายใน
การม้วนก็ควรม้วนหลวม ๆ ถ้าม้วนแน่นจะทำให้ต้นกล้าเสียหายได้
เมื่อถึงแปลงปักดำก็จะคลี่มันออก แล้วแบ่งต้นกล้าไปปักดำ
การตกกล้าวิธีนี้อาจเหมาะกับการทำกล้าซิมในภาคเหนือ <br />
<img border="0" src="http://guru.sanook.com/picfront/sub/resize_1218B3P23.JPG" /><br />
<strong>กล้าข้าว ซึ่งตกกล้าด้วยด้วยวิธีการตกกล้าในดินเปียก
ขณะมีขนาดโตเพียงพอที่จะถอนได้</strong><br />
<strong></strong><br />
<strong></strong><br />
<span style="font-family: Arial;"></span><strong>๓) การปักดำ</strong>
เมื่อต้นกล้ามีอายุประมาณ ๒๕ -๓๐ วัน จากการตกกล้าในดินเปียกหรือการตกกล้าในดินแห้ง
ก็จะโตพอที่จะถอนเอาไปปักดำได้ สำหรับต้นกล้าที่ได้มาจากการตกกล้าแบบดาปกนั้น
ในเมืองไทยยังไม่เคยปฏิบัติ
ควรจะต้องเอาไปซิมแบบชาวนาในจังหวัดเชียงรายเสียก่อนจึงเอาไปปักดำได้
เพราะต้นกล้าขนาด ๑๐-๑๔ วันนั้น อาจมีขนาดเล็กเกินไปที่จะใช้ปักดำในพื้นที่นาของเรา
ซึ่งมีน้ำขังมาก ขั้นแรกให้ถอนต้นกล้าขึ้นมาจากแปลงแล้วมัดรวมกันเป็นมัดๆ
ตัดปลายใบทิ้ง ถ้าต้นกล้าเล็กมากไม่ต้องตัดปลายใบทิ้ง
สำหรับต้นกล้าที่ได้มาจากการตกกล้าในดินเปียก
จะต้องล้างเอาดินที่รากออกเสียด้วยแล้วเอาไปปักดำในพื้นที่นาได้เตรียมไว้
พื้นที่นาที่ใช้ปักดำควรมีน้ำขังอยู่ประมาณ ๕-๑๐ เซนติเมตร
เพราะต้นข้าวอาจจะถูกลมพัดจนพับลงได้ในเมื่อนานั้นไม่มีน้ำอยู่เลย
ถ้าระดับน้ำในนานั้นลึกมาก ต้นข้าวที่ปักดำอาจจมน้ำในระยะแรก
และทำให้ต้นข้าวต้องยืดต้นมากกว่าปกติจนมีผลให้แตกกอน้อยการปักดำที่จะให้ได้ผลิตผลสูง
จะต้องปักดำให้เป็นแถวเป็นแนว และมีระยะห่างระหว่างกอมากพอสมควร
การปักดำโดยทั่วไปมักใช้ต้นกล้าจำนวน ๓-๕ ต้นต่อกอ
ระยะปลูกหรือปักดำจะต้องมีระยะห่างระหว่างกอและระหว่างแถวประมาณ ๒๕ เซนติเมตร <br /><img height="276" id="il_fi" src="http://app1.bedo.or.th/rice/Uploads/Contents/3/images/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81-3.jpg" style="padding-bottom: 8px; padding-right: 8px; padding-top: 8px;" width="415" /><br />
<span class="fontbold"><a href="http://www.blogger.com/null" name="การปลูกข้าวนาหว่าน "></a>การปลูกข้าวนาหว่าน </span><br />
<br />
<div align="left">
<strong><span style="font-family: Arial;"><span style="font-family: Arial;"></span></span></strong>เป็นการปลูกข้าวโดยเอาเมล็ดพันธุ์หว่านลงไปในพื้นที่นาที่ได้ไถเตรียมดินไว้
การเตรียมดินก็มีการไถดะและไถแปรปกติชาวนาจะเริ่มไถนา
เพื่อปลูกข้าวนาหว่านตั้งแต่เดือนเมษายน
เนื่องจากพื้นที่นาสำหรับปลูกข้าวนาหว่านไม่มีคันนากั้นแบ่งออกเป็นผืนเล็กๆ
จึงสะดวกแก่การไถด้วยรถแทรกเตอร์ขนาดใหญ่ อย่างไรก็ตาม
ยังมีชาวนาอีกจำนวนมากที่ใช้แรงวัวและควายไถนา การปลูกข้าวนาหว่านมีหลายวิธีด้วยกัน
เช่น การหว่านสำรวย การหว่านคราดกลบหรือไถกลบ การหว่านหลังขี้ไถ
และการหว่านน้ำตม<br /><strong><span style="font-family: Arial;"></span>การหว่านสำรวย</strong>
การหว่านวิธีนี้ชาวนาจะต้องเริ่มไถนาเตรียมดินตั้งแต่เดือนเมษายน ซึ่งมีการไถดะ
และไถแปร แล้วเอาเมล็ดพันธุ์ที่ไม่ได้เพาะให้งอกหว่านลงไปโดยตรง ปกติใช้เมล็ดพันธุ์
๑-๒ ถัง/ไร่ เมล็ด พันธุ์ที่หว่านลงไปบางส่วนจะตกลงไปอยู่ตามซอก
ระหว่างก้อนดินและรอยไถ เมื่อฝนตกลงมา ทำให้ดินเปียกและเมล็ดที่ได้รับความชื้น
ก็จะงอกขึ้นมาเป็นต้นกล้า
การหว่านวิธีนี้ใช้เฉพาะในท้องที่ที่ฝนตกตามฤดูกาล<br /><strong><span style="font-family: Arial;"></span>การหว่านคราดกลบหรือไถกลบ</strong>
ในกรณีที่ดินมีความชื้นอยู่บ้างแล้ว และเป็นเวลาที่ฝนจะเริ่มตกตามฤดูกาล
ชาวนาจะปลูกข้าวแบบหว่านคราดกลบหรือไถกลบ โดยชาวนาจะทำการไถดะและไถแปร
แล้วเอาเมล็ดพันธุ์ที่ยังไม่ได้ เพาะให้งอกจำนวน ๑-๒ ถัง/ไร่ หว่านลงไปทันที
แล้วคราดหรือไถ เพื่อกลบเมล็ดที่หว่านลงไปอีกครั้งหนึ่ง
เนื่องจากดินมีความชื้นอยู่แล้ว เมล็ดก็จะเริ่มงอกทันทีหลังจากหว่านลงไปในดิน
วิธีนี้ดูเหมือนว่าจะดีกว่าวิธีแรก เพราะเมล็ดจะงอกทันทีหลังจากที่ได้หว่านลงไป
นอกจากนี้ การตั้งตัวของต้นกล้าก็ดีกว่าวิธีแรกด้วย
เพราะเมล็ดที่หว่านลงไปถูกดินกลบฝังลึกลงไปในดิน<br /><strong><span style="font-family: Arial;"></span>การหว่านน้ำตม</strong>
การหว่านแบบนี้นิยมใช้ในพื้นที่ที่มีการชลประทานอย่างสมบูรณ์แบบ
และพื้นที่นาเป็นผืนใหญ่ มีคันนากั้น
การเตรียมดินก็เหมือนกับการเตรียมดินสำหรับนาดำ ซึ่งมีการไถดะไถแปรและคราด
เพื่อจะได้เก็บวัชพืชออกไปจากนาและปรับระดับพื้นที่นา
แล้วทิ้งให้ดินตกตะกอนจนเห็นว่าน้ำใส และน้ำในนา ไม่ควรลึกกว่า ๒ เซนติเมตร
จึงเอาเมล็ดพันธุ์จำนวน ๑-๒ ถัง/ไร่ ที่ได้เพราะให้งอกแล้วหว่านลงไป
เมล็ดก็จะเจริญเติบโตเป็นต้นข้าวและโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ
มีการเจริญเติบโตอย่างข้าวอื่นๆ ตามปกติ</div>
<div align="left">
</div>
<div align="left">
</div>
<div align="left">
</div>
</td></tr>
</tbody></table>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11133229865618928004noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7393519944074215603.post-86050877445574552002012-12-18T23:02:00.001-08:002012-12-18T23:02:42.425-08:00วิธีการปลูกข้าว<table border="0" cellpadding="5" cellspacing="0" class="fontblacksm" style="width: 100%px;">
<tbody>
<tr valign="top">
<td><span class="fontbold"><a href="http://www.blogger.com/null" name="การปลูกข้าวไร่"></a>การปลูกข้าวไร่ </span><br />
<div align="left">
<span style="font-family: Arial;"> </span>หมายถึง
การปลูกข้าวบนที่ดอนและไม่มีน้ำขังในพื้นที่ปลูก ชนิดของข้าวที่ปลูก เรียกว่า
ข้าวไร่ พื้นที่ดอนส่วนมาก เช่น เชิงภูเขามักจะไม่มีระดับ คือ สูง ๆ ต่ำ ๆ
จึงไม่สามารถไถเตรียมดินและปรับระดับได้ง่าย ๆ เหมือนกับพื้นที่ราบ เพราะฉะนั้น
ชาวนามักจะปลูกแบบหยอด โดยขั้นแรกทำการตัดหญ้าและต้นไม้เล็กออก
ทำความสะอาดพื้นที่ที่จะปลูก แล้วใช้หลักไม้ปลายแหลมเจาะดินเป็นหลุมเล็กๆ ลึกประมาณ
๓-๔ เซนติเมตร ปากหลุมมีขนาดกว้างพอที่จะหยอดเมล็ดพันธุ์ข้าวลงไปได้ ๕-๑๐ เมล็ด
หลุมนี้มีระยะห่างกันประมาณ ๒๕ เซนติเมตร
จะต้องหยอดเมล็ดพันธุ์ทันทีหลังจากที่ได้เจาะหลุม
หลังจากหยอดเมล็ดพันธุ์แล้วจะใช้เท้ากลบดินปากหลุม
เมื่อฝนตกลงมาเมล็ดได้รับความชื้นก็จะงอกและเจริญเติบโตเป็นต้นข้าว
เนื่องจากที่ดอนไม่มีน้ำขังและไม่มีการชลประทาน
การปลูกข้าวไร่จึงต้องใช้น้ำฝนเพียงอย่างเดียว
พื้นดินที่ปลูกข้าวไร่จะแห้งและขาดน้ำทันทีเมื่อสิ้นฤดูฝน ดังนั้น
การปลูกข้าวไร่จะต้องใช้พันธุ์ที่มีอายุเบา โดยปลูกในต้นฤดูฝน
และแก่เก็บเกี่ยวได้ในปลายฤดูฝน การปลูกข้าวไร่ชาวนาจะต้องหมั่นกำจัดวัชพืช
เพราะที่ดอนมักจะมีวัชพืชมากกว่าที่ลุ่ม
เนื้อที่ที่ใช้ปลูกข้าวไร่ในประเทศไทยมีจำนวนน้อยและมีปลูกมากในภาคเหนือ ภาคใต้
และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคกลางปลูกข้าวไร่น้อยมาก <br /><span class="fontblackmini">[<a href="http://guru.sanook.com/encyclopedia/%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%98%E0%B8%B5%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A7/#สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ เล่มที่ 3">กลับหัวข้อหลัก</a>]</span></div>
</td>
<td align="right">
<table>
<tbody>
<tr>
<td nowrap=""><span class="fontblackmini">[<a href="http://guru.sanook.com/slide_photo.php?pic=&pictitle=%C7%D4%B8%D5%A1%D2%C3%BB%C5%D9%A1%A2%E9%D2%C7&id=1129&actype=main" target="_blank">ดูภาพทั้งหมดในเรื่องนี้</a>]
</span></td></tr>
</tbody></table>
</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table border="0" cellpadding="5" cellspacing="0" class="fontblacksm" style="width: 100%px;">
<tbody>
<tr valign="top">
<td><span class="fontbold"><a href="http://www.blogger.com/null" name="การปลูกข้าวนาดำ "></a>การปลูกข้าวนาดำ
</span><br />
<div align="left">
<span style="font-family: Arial;"> </span>การปลูกข้าวในนาดำ เรียกว่า
การปักดำ ซึ่งวิธีการปลูกแบ่งออกได้เป็นสองตอน ตอนแรก ได้แก่
การตกกล้าในแปลงขนาดเล็ก และตอนที่สอง ได้แก่
การถอนต้นกล้าเอาไปปักดำในนาผืนใหญ่<br /><span style="font-family: Arial;"> <br /><span style="font-family: Arial;"> </span></span><strong>๑) การเตรียมดิน</strong>
ต้องทำการเตรียมดินให้ดีกว่าการปลูกข้าวไร่ โดยมีการไถดะ การไถแปร และการคราด
ปกติการไถและคราดในนาดำมักจะใช้แรงวัว ควาย หรือแทรกเตอร์ขนาดเล็ก ที่เรียกว่า
ควายเหล็กหรือไถยนต์เดินตาม
ทั้งนี้เป็นเพราะพื้นที่นาดำนั้นได้มีคันนาแบ่งกั้นออกเป็นแปลงเล็ก ๆ ขนาด ๑-๒ ไร่
คันนามีไว้สำหรับกักเก็บน้ำหรือปล่อยน้ำทิ้งจากแปลงนา
นาดำจึงมีการบังคับระดับน้ำในนาได้บ้างพอสมควร ก่อนที่จะทำการไถ
ต้องรอให้ดินมีความชื้นพอที่จะไถได้เสียก่อน
ปกติจะต้องรอให้ฝนตกจนมีน้ำขังในผืนนาหรือไขน้ำเข้าไปในนาเพื่อทำให้ดินเปียก
การไถดะ หมายถึง การไถครั้งแรกเพื่อทำลายวัชพืชในนา และพลิกกลับหน้าดิน
แล้วปล่อยทิ้งไว้ประมาณ ๑ สัปดาห์ จึงทำการไถแปร ซึ่งหมายถึง
การไถเพื่อตัดกับรอยไถดะ ทำให้รอยไถดะแตกออกเป็นก้อนเล็ก ๆ จนวัชพืชหลุดออกจากดิน
การไถแปรอาจไถมากกว่าหนึ่งครั้ง
ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับระดับน้ำในนา ตลอดถึงชนิดและปริมาณของวัชพืช
เมื่อไถแปรแล้วก็ทำการคราดได้ทันที การคราด คือ การคราดเอาวัชพืชออกจากผืนนา
และปรับพื้นที่นาให้ได้ระดับเป็นที่ราบเสมอกันด้วย นาที่มีระดับเป็นที่ราบ
ต้นข้าวจะได้รับน้ำเท่า ๆ กัน และสะดวกแก่การไขน้ำเข้าออก<br /><br /><span style="font-family: Arial;"> </span><strong>๒) การตกกล้า</strong> หมายถึง
การเอาเมล็ดไปหว่านให้งอกและเจริญเติบโตขึ้นมาเป็นต้นกล้าเพื่อเอาไปปักดำ
การตกกล้าสามารถทำได้หลายวิธีด้วยกัน เช่น การตกกล้าในดินเปียก
การตกกล้าในดินแห้งและการตกกล้าแบบดาปก<br /><strong><span style="font-family: Arial;">
</span>การตกกล้าในดินเปียก</strong>
จะต้องเลือกหาพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์ของดินดีเป็นพิเศษ
สามารถป้องกันนกและหนูที่จะเข้าทำลายต้นกล้าได้เป็นอย่างดี
และมีน้ำพอเพียงกับความต้องการ การเตรียมดินก็มีการไถดะ
ไถแปรและคราดดังได้กล่าวมาแล้ว แต่ต้องยกเป็นแปลงสูงจากระดับน้ำในผืนนานั้นประมาณ
๓ เซนติเมตร ทั้งนี้
เพื่อไม่ให้เมล็ดที่หว่านลงไปจมน้ำและดินจนเปียกชุ่มอยู่เสมอ
ถ้าจะให้ดียิ่งขึ้นควรแบ่งแปลงนี้ ออกเป็นแปลงย่อยขนาดกว้าง ๕๐ เซนติเมตร และมี
ความยาวขนานไปกับทิศทางลม ระหว่างแปลงเว้นช่องว่างไว้สำหรับเดินประมาณ ๓๐
เซนติเมตร ทั้งนี้เพื่อลดแรงระบาดของโรคที่จะเข้าไปทำลายต้นข้าว เช่น
โรคไหม้<br /><span style="font-family: Arial;">
</span>เมล็ดพันธุ์ที่เอามาตกกล้าจะต้องเป็นเมล็ดที่สมบูรณ์ ปราศจากเชื้อโรคต่าง
ๆ ด้วยเหตุนี้จะต้องทำความสะอาดเมล็ดพันธุ์เสียก่อน
โดยแยกเอามาเฉพาะเมล็ดที่สมบูรณ์
และเอาเมล็ดที่ไม่สมบูรณ์ซึ่งมีน้ำหนักเบากว่าปกติทิ้งไป
การคัดเลือกเอาเมล็ดที่สมบูรณ์อาจทำได้โดยเอาเมล็ดพันธุ์ไปใส่ในน้ำเกลือที่มีความถ่วงจำเพาะ
๑.๐๘ ซึ่งเตรียมไว้ โดยเอาน้ำสะอาด ๑๐ ลิตรผสมกับเกลือแกงหนัก ๑.๗ กิโลกรัม
เมล็ดที่ไม่สมบูรณ์จะลอย ส่วนเมล็ดสมบูรณ์นั้นจมลงไปที่ก้นของภาชนะ<br /><span style="font-family: Arial;"> </span>เอาเมล็ดที่ต้องการตกกล้าใส่ถุงผ้าไปแช่น้ำนาน ๑๒-๒๔
ชั่วโมง แล้วเอาขึ้นมาวางไว้บนแผ่นกระดานในที่ที่มีลมถ่ายเทได้สะดวก
และเอาผ้าหรือกระสอบเปียกน้ำคลุมไว้นาน ๓๖-๔๘ ชั่วโมง ซึ่งเรียกว่า การหุ้ม
หลังจากที่ได้หุ้มเมล็ดไว้ครบ ๓๖-๔๘ ชั่วโมงแล้วเมล็ดข้าวก็จะงอก
จึงเอาไปหว่านลงบนแปลงกล้าที่ได้เตรียมไว้
ก่อนที่จะหว่านเมล็ดลงบนแปลงกล้าควรใส่ปุ๋ยพวกที่ให้ธาตุไนไตรเจน
และฟอสฟอรัสเสียก่อน และใช้ไม้กระดานลูบแปลงเพื่อกลบปุ๋ยลงไปในดิน
ปกติใช้เมล็ดพันธุ์จำนวน ๕๐-๘๐ กิโลกรัม/เนื้อที่แปลงกล้า ๑ ไร่<br /><span style="font-family: Arial;"> </span>เมื่อต้นกล้ามีอายุครบ ๒๕-๓๐ วัน นับจากวันหว่าน
เมล็ดต้นกล้าก็จะมีขนาดโตพอที่จะถอนเอาไปปักดำได้
การตกกล้าแบบนี้เป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลายในการทำนาดำในประเทศไทย<br /><strong><span style="font-family: Arial;"> </span>การตกกล้าในดินแห้ง</strong>
ในกรณีที่ชาวนาไม่มีน้ำเพียงพอสำหรับการตกกล้าในดินเปียก
ชาวนาอาจทำการตกกล้าบนที่ดอนซึ่งไม่มีน้ำขัง
โดยเอาเมล็ดพันธุ์ที่สมบูรณ์ซึ่งยังไม่ได้เพาะให้งอกไปโรยไว้ในแถวที่เปิดเป็นร่องเล็กๆ
ขนาดยาวประมาณ ๑ เมตร จำนวนหลายแถว แล้วกลบดินเพื่อป้องกันนกและหนู
หลังจากนั้นก็รดน้ำด้วยบัวรดน้ำวันละ ๒-๓ ครั้ง
เมล็ดจะงอกขึ้นมาเป็นต้นกล้าเหมือนกับการตกกล้าในดินเปียก ปกติใช้เมล็ดพันธุ์จำนวน
๗-๑๐ กรัม/แถวที่มีความยาว ๑ เมตรและแถวห่างกันประมาณ ๑๐ เซนติเมตร
หลังจากโรยเมล็ดและกลบดินแล้ว
ควรหว่านปุ๋ยพวกที่ให้ธาตุไนโตรเจนและฟอสฟอรัสในอัตราต่ำลงไปด้วย
การตกกล้าในดินแห้งจะไม่ทำให้ต้นกล้าที่มีอายุมากกว่า ๔๐ วันมีปล้องที่ลำต้น
เหมาะสำหรับการตกกล้าที่ต้องรอน้ำฝนสำหรับปักดำ<br /><strong><span style="font-family: Arial;"> </span>การตกกล้าแบบดาปก</strong>
การตกกล้าแบบนี้เป็นที่นิยมทำกันมากในประเทศฟิลิปปินส์
ขั้นแรกทำการเตรียมพื้นที่ดินและแปลงกล้า
ซึ่งเหมือนกับการตกกล้าในดินเปียกหรือจะเป็นที่ดอนเรียบก็ได้
แล้วใช้กาบของต้นกล้วยต่อกันเป็นกรอบรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดกว้าง ๑ เมตร
และยาวประมาณ ๑.๕ เมตร วางลงบนพื้นที่ที่ได้เตรียมไว้
ต่อจากนั้นเอาใบกล้วยที่ไม่มีก้านกลางวางเรียง เพื่อปูเป็นพื้นที่ในกรอบนั้น
ให้เอาด้านล่างของใบหงายขึ้น และไม่ให้มีรอยแตกของใบ
เพราะฉะนั้นใบกล้วยที่ปูพื้นนั้นจะต้องวางซ้อนกันเป็นทอด ๆ
แล้วเอาเมล็ดพันธุ์ที่สมบูรณ์ ซึ่งได้เพาะให้งอกแบบการตกกล้าในดินเปียก
โรยลงไปในกรอบที่เตรียมไว้นี้ โดยใช้เมล็ดพันธุ์หนัก ๓ กิโลกรัม/เนื้อที่ ๑
ตารางเมตร ดังนั้น เมล็ดพันธุ์ที่โรยลงไปในกรอบจะซ้อนกันเป็น ๒-๓ ชั้น
หลังจากโรยเมล็ดแล้ว จะต้องใช้บัวรดน้ำชนิดรูเล็กมาก
รดลงในกรอบที่โรยเมล็ดนี้วันละ ๒-๓ ครั้ง
ในที่สุดเมล็ดก็จะเจริญเติบโตขึ้นมาเป็นต้นกล้า ต้นกล้าแบบนี้อายุประมาณ ๑๐-๑๔ วัน
ก็พร้อมที่ใช้ปักดำได้
การที่จะเอาต้นกล้าไปปักดำไม่จำเป็นต้องถอนต้นกล้าเหมือนกับวิธีอื่น ๆ
เพราะรากของต้นกล้าเกาะกันแน่น ระหว่างต้น และรากก็ไม่ได้ทะลุใบกล้วยลงไปในดิน
ฉะนั้น ชาวนาจึงทำการม้วนใบกล้วยแบบม้วนเสื่อโดยมีต้นกล้าอยู่ภายใน
การม้วนก็ควรม้วนหลวม ๆ ถ้าม้วนแน่นจะทำให้ต้นกล้าเสียหายได้
เมื่อถึงแปลงปักดำก็จะคลี่มันออก แล้วแบ่งต้นกล้าไปปักดำ
การตกกล้าวิธีนี้อาจเหมาะกับการทำกล้าซิมในภาคเหนือ (การทำกล้าซิม คือ
การเอาต้นกล้าที่มีอายุ ๑๐-๑๔ วัน ไปปักดำในนา โดยปักดำถี่และปักดำกอละหลาย ๆ ต้น
หลังจากกล้าซิมมีอายุได้ ๒๐ วัน
ก็พร้อมที่จะถอนไปปักดำตามปกติ)<br /><br /><strong><span style="font-family: Arial;">
</span>๓) การปักดำ</strong> เมื่อต้นกล้ามีอายุประมาณ ๒๕ -๓๐ วัน
จากการตกกล้าในดินเปียกหรือการตกกล้าในดินแห้ง ก็จะโตพอที่จะถอนเอาไปปักดำได้
สำหรับต้นกล้าที่ได้มาจากการตกกล้าแบบดาปกนั้น ในเมืองไทยยังไม่เคยปฏิบัติ
ควรจะต้องเอาไปซิมแบบชาวนาในจังหวัดเชียงรายเสียก่อนจึงเอาไปปักดำได้
เพราะต้นกล้าขนาด ๑๐-๑๔ วันนั้น อาจมีขนาดเล็กเกินไปที่จะใช้ปักดำในพื้นที่นาของเรา
ซึ่งมีน้ำขังมาก ขั้นแรกให้ถอนต้นกล้าขึ้นมาจากแปลงแล้วมัดรวมกันเป็นมัดๆ
ตัดปลายใบทิ้ง ถ้าต้นกล้าเล็กมากไม่ต้องตัดปลายใบทิ้ง
สำหรับต้นกล้าที่ได้มาจากการตกกล้าในดินเปียก
จะต้องล้างเอาดินที่รากออกเสียด้วยแล้วเอาไปปักดำในพื้นที่นาได้เตรียมไว้
พื้นที่นาที่ใช้ปักดำควรมีน้ำขังอยู่ประมาณ ๕-๑๐ เซนติเมตร
เพราะต้นข้าวอาจจะถูกลมพัดจนพับลงได้ในเมื่อนานั้นไม่มีน้ำอยู่เลย
ถ้าระดับน้ำในนานั้นลึกมาก ต้นข้าวที่ปักดำอาจจมน้ำในระยะแรก
และทำให้ต้นข้าวต้องยืดต้นมากกว่าปกติจนมีผลให้แตกกอน้อยการปักดำที่จะให้ได้ผลิตผลสูง
จะต้องปักดำให้เป็นแถวเป็นแนว และมีระยะห่างระหว่างกอมากพอสมควร
การปักดำโดยทั่วไปมักใช้ต้นกล้าจำนวน ๓-๕ ต้นต่อกอ
ระยะปลูกหรือปักดำจะต้องมีระยะห่างระหว่างกอและระหว่างแถวประมาณ ๒๕ เซนติเมตร
<br /><span class="fontblackmini">[<a href="http://guru.sanook.com/encyclopedia/%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%98%E0%B8%B5%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A7/#สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ เล่มที่ 3">กลับหัวข้อหลัก</a>]</span></div>
</td>
<td align="right">
<table bgcolor="#cccccc" border="0" cellpadding="10" cellspacing="1">
<tbody>
<tr>
<td align="center" bgcolor="#ffffff"><img src="http://guru.sanook.com/picfront/sub/resize_1218B3P22B.JPG" /><br />
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" style="width: 100%px;">
<tbody>
<tr>
<td class="fontblackmini"><b>เมล็ดพันธุ์ข้าวงอก
พร้อมที่จะนำไปหว่านในแปลงกล้า</b></td>
<td align="right"><a href="http://guru.sanook.com/enc_photo.php?pic=4278&pictitle=%E0%C1%C5%E7%B4%BE%D1%B9%B8%D8%EC%A2%E9%D2%C7%A7%CD%A1+%BE%C3%E9%CD%C1%B7%D5%E8%A8%D0%B9%D3%E4%BB%CB%C7%E8%D2%B9%E3%B9%E1%BB%C5%A7%A1%C5%E9%D2&id=1129&actype=sub" target="_blank"><img border="0" height="15" src="http://guru.sanook.com/images/photo.gif" width="20" /></a></td></tr>
</tbody></table>
</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table bgcolor="#cccccc" border="0" cellpadding="10" cellspacing="1">
<tbody>
<tr>
<td align="center" bgcolor="#ffffff"><img src="http://guru.sanook.com/picfront/sub/resize_1218B3P23.JPG" /><br />
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" style="width: 100%px;">
<tbody>
<tr>
<td class="fontblackmini"><b>กล้าข้าว ซึ่งตกกล้าด้วยด้วยวิธีการตกกล้าในดินเปียก
ขณะมีขนาดโตเพียงพอที่จะถอนได้</b></td>
<td align="right"><a href="http://guru.sanook.com/enc_photo.php?pic=4281&pictitle=%A1%C5%E9%D2%A2%E9%D2%C7+%AB%D6%E8%A7%B5%A1%A1%C5%E9%D2%B4%E9%C7%C2%B4%E9%C7%C2%C7%D4%B8%D5%A1%D2%C3%B5%A1%A1%C5%E9%D2%E3%B9%B4%D4%B9%E0%BB%D5%C2%A1+%A2%B3%D0%C1%D5%A2%B9%D2%B4%E2%B5%E0%BE%D5%C2%A7%BE%CD%B7%D5%E8%A8%D0%B6%CD%B9%E4%B4%E9&id=1129&actype=sub" target="_blank"><img border="0" height="15" src="http://guru.sanook.com/images/photo.gif" width="20" /></a></td></tr>
</tbody></table>
</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table>
<tbody>
<tr>
<td nowrap=""><span class="fontblackmini">[<a href="http://guru.sanook.com/slide_photo.php?pic=&pictitle=%C7%D4%B8%D5%A1%D2%C3%BB%C5%D9%A1%A2%E9%D2%C7&id=1129&actype=main" target="_blank">ดูภาพทั้งหมดในเรื่องนี้</a>]
</span></td></tr>
</tbody></table>
</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table border="0" cellpadding="5" cellspacing="0" class="fontblacksm" style="width: 100%px;">
<tbody>
<tr valign="top">
<td><span class="fontbold"><a href="http://www.blogger.com/null" name="การปลูกข้าวนาหว่าน "></a>การปลูกข้าวนาหว่าน
</span><br />
<div align="left">
<strong><span style="font-family: Arial;"><span style="font-family: Arial;"> </span></span></strong>เป็นการปลูกข้าวโดยเอาเมล็ดพันธุ์หว่านลงไปในพื้นที่นาที่ได้ไถเตรียมดินไว้
การเตรียมดินก็มีการไถดะและไถแปรปกติชาวนาจะเริ่มไถนา
เพื่อปลูกข้าวนาหว่านตั้งแต่เดือนเมษายน
เนื่องจากพื้นที่นาสำหรับปลูกข้าวนาหว่านไม่มีคันนากั้นแบ่งออกเป็นผืนเล็กๆ
จึงสะดวกแก่การไถด้วยรถแทรกเตอร์ขนาดใหญ่ อย่างไรก็ตาม
ยังมีชาวนาอีกจำนวนมากที่ใช้แรงวัวและควายไถนา
การปลูกข้าวนาหว่านมีหลายวิธีด้วยกัน เช่น การหว่านสำรวย การหว่านคราดกลบหรือไถกลบ
การหว่านหลังขี้ไถ และการหว่านน้ำตม<br /><strong><span style="font-family: Arial;">
</span>การหว่านสำรวย</strong>
การหว่านวิธีนี้ชาวนาจะต้องเริ่มไถนาเตรียมดินตั้งแต่เดือนเมษายน ซึ่งมีการไถดะ
และไถแปร แล้วเอาเมล็ดพันธุ์ที่ไม่ได้เพาะให้งอกหว่านลงไปโดยตรง
ปกติใช้เมล็ดพันธุ์ ๑-๒ ถัง/ไร่ เมล็ด
พันธุ์ที่หว่านลงไปบางส่วนจะตกลงไปอยู่ตามซอก ระหว่างก้อนดินและรอยไถ เมื่อฝนตกลงมา
ทำให้ดินเปียกและเมล็ดที่ได้รับความชื้น ก็จะงอกขึ้นมาเป็นต้นกล้า
การหว่านวิธีนี้ใช้เฉพาะในท้องที่ที่ฝนตกตามฤดูกาล<br /><strong><span style="font-family: Arial;"> </span>การหว่านคราดกลบหรือไถกลบ</strong>
ในกรณีที่ดินมีความชื้นอยู่บ้างแล้ว และเป็นเวลาที่ฝนจะเริ่มตกตามฤดูกาล
ชาวนาจะปลูกข้าวแบบหว่านคราดกลบหรือไถกลบ โดยชาวนาจะทำการไถดะและไถแปร
แล้วเอาเมล็ดพันธุ์ที่ยังไม่ได้ เพาะให้งอกจำนวน ๑-๒ ถัง/ไร่ หว่านลงไปทันที
แล้วคราดหรือไถ เพื่อกลบเมล็ดที่หว่านลงไปอีกครั้งหนึ่ง
เนื่องจากดินมีความชื้นอยู่แล้ว เมล็ดก็จะเริ่มงอกทันทีหลังจากหว่านลงไปในดิน
วิธีนี้ดูเหมือนว่าจะดีกว่าวิธีแรก
เพราะเมล็ดจะงอกทันทีหลังจากที่ได้หว่านลงไป นอกจากนี้
การตั้งตัวของต้นกล้าก็ดีกว่าวิธีแรกด้วย
เพราะเมล็ดที่หว่านลงไปถูกดินกลบฝังลึกลงไปในดิน<br /><strong><span style="font-family: Arial;"> </span>การหว่านน้ำตม</strong>
การหว่านแบบนี้นิยมใช้ในพื้นที่ที่มีการชลประทานอย่างสมบูรณ์แบบ
และพื้นที่นาเป็นผืนใหญ่ มีคันนากั้น
การเตรียมดินก็เหมือนกับการเตรียมดินสำหรับนาดำ ซึ่งมีการไถดะไถแปรและคราด
เพื่อจะได้เก็บวัชพืชออกไปจากนาและปรับระดับพื้นที่นา
แล้วทิ้งให้ดินตกตะกอนจนเห็นว่าน้ำใส และน้ำในนา ไม่ควรลึกกว่า ๒ เซนติเมตร
จึงเอาเมล็ดพันธุ์จำนวน ๑-๒ ถัง/ไร่ ที่ได้เพราะให้งอกแล้วหว่านลงไป
เมล็ดก็จะเจริญเติบโตเป็นต้นข้าวและโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ
มีการเจริญเติบโตอย่างข้าวอื่นๆ ตามปกติ <br /><span class="fontblackmini">[<a href="http://guru.sanook.com/encyclopedia/%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%98%E0%B8%B5%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A7/#สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ เล่มที่ 3">กลับหัวข้อหลัก</a>]</span></div>
</td>
<td align="right">
<table bgcolor="#cccccc" border="0" cellpadding="10" cellspacing="1">
<tbody>
<tr>
<td align="center" bgcolor="#ffffff"><img src="http://guru.sanook.com/picfront/sub/resize_1220B3P25A.JPG" /><br />
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" style="width: 100%px;">
<tbody>
<tr>
<td class="fontblackmini"><b>การหว่านเมล็ดพันธุ์ข้าว</b></td>
<td align="right"><a href="http://guru.sanook.com/enc_photo.php?pic=4287&pictitle=%A1%D2%C3%CB%C7%E8%D2%B9%E0%C1%C5%E7%B4%BE%D1%B9%B8%D8%EC%A2%E9%D2%C7&id=1129&actype=sub" target="_blank"><img border="0" height="15" src="http://guru.sanook.com/images/photo.gif" width="20" /></a></td></tr>
</tbody></table>
</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table>
<tbody>
<tr>
<td nowrap=""><span class="fontblackmini">[<a href="http://guru.sanook.com/slide_photo.php?pic=&pictitle=%C7%D4%B8%D5%A1%D2%C3%BB%C5%D9%A1%A2%E9%D2%C7&id=1129&actype=main" target="_blank">ดูภาพทั้งหมดในเรื่องนี้</a>] </span></td></tr>
</tbody></table>
</td></tr>
</tbody></table>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11133229865618928004noreply@blogger.com0